Pura Vida!

Buenas noches!

Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven... Dus het werd wel weer eens tijd. Betekent in ieder geval dat ik het hier goed naar mijn zin heb. Toen ik mijn vorige blog schreef zat ik nog bij mijn gastgezin in Guatemala. Inmiddels zit ik alweer 2 weken in Costa Rica! En in de tussentijd heb ik ook nog Nicaragua 1.5 week bezocht om de dingen nog te kunnen bezichtigen die ik nog niet gezien had.

Na mijn Spaanse les aan het meer in Guatemala ben ik nog drie weken lang door Guatemala gereisd. Was wel even anders dan Nicaragua. Eerder vertelde ik al dat je overal prachtige kleuren ziet en dat de mensen in Guatemala prachtige kleding dragen. Er is echt nog heel veel cultuur in Guatemala. Naast de cultuur is de natuur prachtig en zijn de mensen super vriendelijk. Wel zijn de afstanden even anders.. In Nicaragua kun je in 3 uur vaak wel van de ene naar de andere plek reizen. In Guatemala is dat echt wel even anders.. 12 uur is geen uitzondering. Ik heb wel gelachen tijdens deze ritjes. Zo werd onze bus aan de kant gezet en moesten we betalen omdat de wegen zo slecht waren. Met dit geld zouden ze de gaten kunnen dichten. En geloof me, de wegen zijn ook echt ontzettend slecht. Over de laatste 11 kilometer hebben we maar liefst 1.5 uur gedaan... Het was een onverharde weg met overal kuilen, midden door de bergen. Een hele ervaring! Oud & Nieuw heb ik in de middle of nowhere gevierd, in de jungle (Semuc Champey). Hier was geen wifi en maar 3 uur per dag elektriciteit. Ik sliep met 5 hele aardige mensen op een kamer, dus we hebben een gezellige oudjaarsavond gehad met spelletjes, drankjes en na twaalven was de dansvloer open! Semuc Champey is echt een paradijs met prachtig helderblauw/groen water.

Na Semuc Champey ben ik richting Tikal gegaan. Hier staan nog een heel aantal ruines. Voor velen is dit het hoogtepunt van een reis naar Guatemala. Het is zeker de moeite waard om te bezichtigen (ik vond vooral de verhalen over de Maya cultuur interessant). Na een paar tempels had ik de tempels wel gezien en had ik meer oog voor de prachtige vogels die er rond vlogen. Ja Pauline, je zult het niet geloven maar ik ben een vogelliefhebber geworden! Ik heb zelfs een toucan gezien (het logo van de van der Valk Hotels, haha!) En er vliegen hier allerlei papegaaien en pelikanen rond. Ook zie je overal apen. Een soort, de howler monkey, maakt echt ontzettend veel lawaai. De eerste keer schrok ik me dood.

Ik heb geen moment spijt gehad dat ik naar Guatemala ben gegaan. Tot nu toe is dit echt mijn favoriete land. En niet onbelangrijk, het eten was hier ook echt lekker! Heerlijke tortilla's die ik zo ongeveer drie keer op een dag at. Ook zijn de avocado's, de bananen en de mango's hier heerlijk. Overal op straat kun je verse fruitdrankjes kopen.

Na Guatemala ben ik terug gegaan naar Nicaragua. Ik wilde twee plekken nog graag bezoeken: Isla de Ometepe (een eiland met twee vulkanen) en Rio San Juan (de rivier tussen Nicaragua en Costa Rica). Op Isla de Ometepe sliep ik midden in de jungle, wat heel bijzonder was. Je kon geen reservering maken voor de plek waar ik graag wilde slapen. Daar aangekomen was alles vol, er was alleen nog een hangmat vrij om in te slapen. Omdat ik goede verhalen had gehoord over deze plek besloot ik om dit een keer te doen. Je slaapt dan echt in de openlucht, midden in de jungle. Vanuit je hangmat kun je de apen in de bomen zien (en vooral horen...). Ik zat die avond nog gezellig te kletsen met twee meiden. Om 23.00 uur ging ik richting bed (wat heel laat is, iedereen ligt daar ongeveer om 21.00 uur). Bij mijn hangmat aangekomen schrok ik... Er lag iemand anders in mijn hangmat. Ik was met twee andere meiden aangekomen en die lagen naast mij te slapen in de hangmat. Ik had me dus niet vergist in mijn hangmat.. De andere hangmatten waren ook vol. Iedereen sliep al, dus ik besloot naar de receptie te gaan. Deze sluit echter om 22.00 uur. Wel was er een nachtwacht die alleen Spaans sprak, wat voor mij een goede oefening was! Want hoe leg je uit dat iemand anders in jouw hangmat ligt... De jongen liep met me mee en maakte de jongen in mijn hangmat wakker. Hij was echter niet van plan de hangmat te verlaten... De nachtwacht voelde zich heel schuldig. Hij vroeg steeds "Hoe voel je je nu?" Haha. Ik voelde niks op dat moment. Wilde alleen naar bed. Hij had ook geen toegang tot de sleutels of iets. Dus we bleven maar rondjes lopen. Uiteindelijk kwam er een meisje naar me toe. Een vriendin van haar (een vrijwilliger daar) was aan het reizen en voor een nacht kon ik wel in haar bed slapen. Wat een geluk! Dit was trouwens wel twee uur later!

Het eiland was wel echt de moeite waard om te bezoeken. Ik heb een dag een fiets gehuurd en ben het eiland over gefietst. Wat een hele onderneming was aangezien het hele eiland bestaat uit hoogteverschillen. Maar ik vond het heerlijk om weer eens te fietsen! Op het hele eiland heb je prachtig uitzicht over de twee vulkanen. Na 4 dagen besloot ik het eiland te verlaten. Na rustig ontbeten te hebben besloot ik de boot te nemen. Ik kreeg echter te horen dat er geen boten gingen omdat er teveel wind stond. Bij de haven stonden allemaal millitairen. En het waaide inderdaad behoorlijk hard! Eigenlijk was het wachten heel gezellig! Ik had een stel ontmoet die een truck hadden gehuurd en met andere toeristen zaten we gezellig in de truck te kletsen. Na 4 uur gewacht te hebben ging er dan toch een boot!

Toen ben ik doorgereisd naar Rio San Juan, een prachtige rivier tussen Costa Rica en Nicaragua. Ik sliep in het plaatsje El Castillo (staat een Spaans fort in dit plaatsje). Het was echt opmerkelijk hoe weinig toeristen in dit gedeelte van Nicaragua waren. Ik sliep bij mensen thuis. Iedere avond kwam hun dochter naar mijn kamer om te kletsen en foto's te nemen en mijn toilettas in en uit te pakken. Ook heb ik hier een jungletocht gedaan. Je moest regenlaarzen aan want je zakte diep weg in de modder!

Na Rio San Juan ben ik doorgereisd naar Costa Rica. Ze hadden me verteld dat de grensovergang nogal moeizaam kon gaan, dus ik was goed voorbereid. Ook willen ze een bewijs zien dat je Costa Rica weer verlaat. Ik was echter binnen 10 minuten de grens over en iedereen was heel vriendelijk! Het scheelt als je je best doet om Spaans te spreken, dat waarderen ze heel erg. Ik ben doorgereisd naar La Fortuna waar ik een vulkaan heb beklommen (haha, ja nog een... De vijfde nu denk). Ook heb ik de watervallen bezocht. Het weer was hier wel even anders. Het ligt midden in de bergen en het regent er veel. In de avond had je dus echt wel een jas nodig.

Ik moest aan het begin echt even wennen aan Costa Rica en misschien nog steeds wel. Alles is zo anders. Veel mensen spreken hier opeens Engels, wat al gek is. De natuur is hier wel echt prachtig. Ik heb al een paar natuurparken bezocht en dan zie je prachtige vogels, vlinders (de grote blauwe is mijn favoriet), apen, luiaarden, spinnen, kikkers, slangen etc. Ook hebben ze hier prachtige stranden. Na 2.5 maand heb ik dan eindelijk een strand gezien, haha! Maar Costa Rica is ook heel erg toeristisch... Ik mis Guatemala en Nicaragua stiekem wel een beetje. Nu zit ik aan het strand en morgen ga ik een fiets huren en de kleine strandjes bezoeken. Maandag ga ik door naar Panama en de 18de vlieg ik alweer naar Cuba. De tijd gaat zo ontzettend snel, over ruim een maand ben ik alweer thuis.

O ja Pura Vida (letterlijke vertaling "puur leven"), de titel van mijn blog is een uitspraak dat je in Costa Rica de hele dag hoort. Toen ik ging ziplinen riepen ze dat ook de hele tijd, grapjassen.. Dat was trouwens best wel spannend. Ook had je de 'superman-zipline', dat was echt eng. Lijkt echt of je aan het vliegen bent. Helaas heb ik hiervan geen foto's. Je mocht namelijk geen fototoestel meenemen.

Ik vind het heel leuk om jullie berichtjes, appjes etc. te lezen en te horen hoe het met jullie daar in Nederland gaat! Misschien schrijf ik hierna nog een blog, maar ik beloof niks! Mocht het er niet van komen dan zie ik jullie snel weer in Nederland!

Liefs,
Anne